Vreemdgaan: wanneer telt het?
Lifestyle

Vreemdgaan: wanneer telt het?

By Emmeline Peaches, 09.09.2018

In 2015 werd de Westerse wereld opgeschrikt door een seksschandaal dat eens niet (alleen) politici betrof: de (Canadese) online dating website Ashley Madison werd gehackt en de gegevens van alle gebruikers lagen opeens ‘op straat’. Het drama was niet alleen dat er zoveel privacy gevoelige informatie openbaar was gemaakt, maar omdat de dating site speciaal was ontwikkeld voor mensen die al getrouwd waren. Het was dus een website waar mensen op zoek gingen naar buitenechtelijke relatie, oftewel om affaires te hebben.

Je kunt je voorstellen dat niet veel mensen hier blij mee waren.

Inmiddels zijn we drie jaar verder en is Ashley Madison nog steeds hard bezig om haar reputatie te herstellen en iedereen te verzekeren van de interne integriteit, door onderzoek te doen, artikelen te publiceren en de gebruikers zoveel mogelijk te adviseren. Zo heeft de huistherapeut Tammy Nelson een achtergrond artikel geschreven over vreemdgaan, hierin stelt ze dat er maar liefst twee verschillende soorten vreemdgaan te onderscheiden zijn in onze moderne maatschappij.

Dat is een interessante stelling voor iedereen die zich zorgen maakt over vreemdgaan, en dat zijn er best veel zo blijkt.

Vreemdgaan: de feiten

En die zorgen zijn best gegrond, zo blijkt uit de statistieken die we er op na hebben geslagen, want in 1/3 van de huwelijken heeft één of hebben beide partners een affaire gehad, zo bekennen ze. Maar liefst 22% van alle mannen en 14% van de vrouwen gaven toe dat ze vreemd waren gegaan in de relatie. Van alle ondervraagde deed 35% dat tijdens een zakenreis.

Misschien ben je nu nog meer ongerust, of juist geïnteresseerd, laten we je dan vertellen dat 10% van die affaires ‘online’ beginnen, en 40% van deze ‘online affaires’ veranderen in ‘echte affaires’.

Maar is het echt nodig om dat vreemdgaan van de online wereld in de realiteit te plaatsen, en er dus een echte vlees en bloed affaire van te maken, om het te plaatsen onder de noemer ‘echt vreemdgaan’ ? Veel van ons communiceren online met onze vrienden en familie, deze vorm van communicatie is natuurlijk anders dan een persoonlijke ontmoeting, maar het is niet minder echt of valide als we online contact met ze hebben. Dus volgens dezelfde logica zou een online affaire ook als echt ervaren kunnen worden, en niet worden afgedaan als bijvoorbeeld wat flirten, alleen maar omdat er geen fysiek contact is.

Met deze kennis kunnen we ons dus afvragen, wanneer is iets vreemdgaan?

Is er fysiek contact nodig om het als vreemdgaan te bestempelen.

Telt het emotionele aspect ook niet mee?

Het is natuurlijk heel persoonlijk en iedere situatie is verschillend, daarom kan er geen eenduidig antwoord op worden gegeven. Maar we kunnen wel voorzichtig definiëren waar ontrouw begint.

Vreemdgaan gedefinieerd

Een losse definitie van vreemdgaan kan zijn ‘wanneer een persoon zijn partner bedriegt of oneerlijk handelt, door een additionele romantische/seksuele/emotionele relatie buiten de afgesproken grenzen of verwachtingen binnen de huidige grens van hun relatie’ na te streven.

Uit deze vage definitie kan je opmaken waarom het zo moeilijk is om nu precies duidelijk te maken wanneer het vreemdgaan is en wanneer niet, en ook waarom iedereen daar een eigen idee over heeft wat het nu precies inhoudt.

Laten we even teruggaan naar de therapeut van Ashley Madison, bijvoorbeeld, zij vertelde twee types te onderscheiden en deze hebben betrekken op de situaties. In het ene scenario wil de persoon die vreemdgaat hun partner verlaten, maar is niet in staat om dat te doen, en andere vreemdgangers willen affaires hebben met anderen terwijl ze wél gewoon in hun primaire relatie willen blijven.

In deze categorisatie is de definitie gericht op de intentie en niet op het gedrag van de betrokken partijen.

Andere maken het onderscheid tussen fysiek vreemdgaan en, zoals we al eerder bespraken, online vreemdgaan via social media, sexting. Het zal voor de bedrogene in beide gevallen heel stressvol zijn om erachter te komen, hoewel mensen misschien opgelucht zullen zijn als ze merken dat er geen fysiek contact is geweest.

De verschillen in de reacties zijn niet zo marginaal als de bovenstaande statistieken vermeldden toen ze aangaven dat een ‘echte affaire’ pas begon als deze verder ging dan alleen online. In 2013 werd er al een studie gedaan naar de handelingen die onder vreemdgaan konden vallen, op een schaal van 1 tot 100 werd geslachtsgemeenschap gezien als een 97.7 % zekerheid als het ging om vreemdgaan, orale seks kreeg een 96.8% en zoenen kreeg een 88.7%. Dat was wel te verwachten, maar wat bleek: sexting en ander gedrag bleef niet ver achter.

Uit het onderzoek bleek dat het e-mailen van naaktfoto’s 88.2% scoorde, sexting volgde met 82.6% en samen porno kijken werd beoordeeld met een percentage van 75.1. Dat vonden mensen nog erger dan bijvoorbeeld: in hetzelfde bed slapen (68.4), een hotelkamer delen (52.7) en (verrassend genoeg!) een diepe emotionele band met iemand krijgen werd maar gewaardeerd door een percentage van 52.4. Dat schetst toch een ander beeld dan wat ‘echt’ vreemdgaan is voor veel mensen.

Een laatste definitie

Als deze ontdekkingsreis naar de visie van vreemdgaan ons iets heeft geleerd is dat geen twee personen hetzelfde zullen denken over vreemdgaan wat betreft het gedrag, maar misschien gaat het ook niet om het benaderen van het gedrag.

Het meest recente onderzoek naar vreemdgaan suggereert dat wat vreemdgaan definieert niet de handelingen betreft, maar juist het bedrog, de deceptie en het misbruik van vertrouwen dat ontstaat en de emotionele impact dat het kan hebben.

In haar promotie onderzoek, The State of Affairs: Rethinking Infidelity, benadrukt Ester Perel dit, terwijl ze suggereert dat ‘Affaires een handeling van bedrog is en dat het uitingen zijn van verlangens en verlies’. Deze emotionele elementen zijn essentieel om te begrijpen waarom mensen vreemdgaan en hoe te genezen van het destructieve resultaat van vreemdgaan.

Andere onderzoeken ondersteunen dit idee, zo werd er een studie gepubliceerd in Personal Relationships vanuit de Technische Universiteit van Texas, waarbij de ontdekking werd gemeld dat Mensen zich meer richten op het verzwijgen van het gedrag en de daaruit voortvloeiende emotionele gevolgen van ontrouw’ in plaats van het gedrag dat betrokken is bij het bedrog zelf.

De conclusie

Vreemdgaan zal nooit duidelijk te definiëren zijn, maar dat het om ontrouw gaat is van belang bij het bedrog wat er bij hoort en dit is ook het element dat uiteindelijk de personen zal kwetsen wanneer ze zich in die situatie van vreemdgaan/ontrouw zullen begeven.

Misschien vraag jij jezelf af of je ontrouw bent, kijk dan niet naar de nieuwe relatie die je hebt, maar naar de bestaande relatie, naar de mate waarin je dingen voorborgen houdt voor je partner. Als je hebt gelogen, dingen hebt verborgen, of je merkt dat jij je steeds zorgen maakt over het feit dat jouw partner misschien achter die nieuwe relatie komt, dan is de kans heel erg groot dat je partner dit als vreemdgaan ziet.

Bij een relatie gaat het om communicatie en vertrouwen, dus het is logisch dat dit de basis kenmerken zijn bij ontrouw, en als jij de relatie met je partner waardeert en wil behouden, dan moet je deze basis principes koesteren.

Emmeline Peaches emmelinepeachesreviews.com @EmmelinePeaches

Meer lezen?