Erotisch Verhaal: Ogen Wijd Open – Deel 5

De houten deur is gesloten en we lopen allebei rond in de kamer. Heel stil observeren we alle objecten in de kamer en nemen het op met al onze zintuigen. Er hangt een heel specifieke geur in de kamer en dat geeft me het gevoel alsof ik vijfhonderd jaar ben teruggegaan in de tijd. Het lijkt net of we er niet horen te zijn, aangezien onze kleding een sterk contrast vormt met de ruigheid van de objecten en de uitstraling van de ruimte.

Langzaam loop ik richting een tafel en streel met mijn hand over de ruwe oppervlakte. Alleen al van de aanraking kan ik opmaken dat het massief en zwaar hout is. Op de tafel ligt een flinke variatie aan speelgerij waarvan een aantal me bekend voorkomen. Houten peddels, zwarte leren zweepjes in verschillende formaten, een gag-bal, handboeien en touw, heel veel touw. Even neem ik alles in mezelf op slik luid. Het lijkt alsof mijn zelfvertrouwen een stukje is gezakt en merk dat er duidelijk nog veel onschuld in me schuilt. Mijn partner inspecteert het X-frame in het midden van de kamer, en onderzoekt met name de manier waarop een persoon er plaats op moet nemen. Aan zijn houding denk ik op te maken dat hij hier al veel ervaring mee heeft. Dat idee kreeg ik al toen ik hem de eerste keer zag. Ik weet zijn naam niet eens, maar het voelt ontzettend vertrouwd. Eigenlijk is hij de enige die deze kant van me kent. Hij maakte deel uit van de creatie ervan. “Heb je ook een naam?”, vraag ik hem kalm. “Natuurlijk”, antwoorde hij na een korte stilte. “Maar ik ga je mijn echte naam niet vertellen. Je mag me…Brad noemen”.

“Ik geniet heel erg van pijn. Van veel pijn. En ik ben er klaar voor om jou mij die pijn te laten geven.”

Even ben ik teleurgesteld, een onvolwassen deel van me vindt dat ik het recht heb verdiend om zijn echte naam te kennen, maar al snel besef ik dat dit echt een andere wereld is, waar we ook heel andere mensen zijn. Ik voel me in ieder geval anders. “Delphine”. Brad kantelt zijn hoofd een beetje naar de zijkant. “Dat past goed bij je”, verklaart hij terwijl hij nonchalant tegen de houten tafel leunt aan de andere kant van de kamer. Op dat moment is de machtsverhouding weer in balans, en we kijken elkaar een tijdje aan, om elkaars energie op te nemen. “Dus, laten we beginnen met de basis en het makkelijk houden. Als ik ‘geel’ zeg, betekent het dat je langzamer moet gaan. Als ik ‘rood’ zeg moet je direct stoppen. Maar dat zal je me niet snel horen zeggen”, legt hij uit. “Ik geniet heel erg van pijn. Van veel pijn. En ik ben er klaar voor om jou mij die pijn te laten geven. Laat alleen mijn mond vrij alsjeblieft”.  Ik weet even niet wat ik moet denken, omdat de oneindige mogelijkheden me overweldigen, en dat is van mijn gezicht af te lezen. “Oké, laten we beginnen met spanken, jij bepaalt de regels. Zeg me wat ik moet doen.” Onmiddellijk groeit mijn zelfvertrouwen en krijg ik flashbacks van de spank-cursus die ik had gekregen op het vrijgezellenfeestje van mijn zus. Wie had kunnen weten dat die kennis me nu al van pas zou kunnen komen? “Oh, en mijn masker blijft op, altijd, geen uitzonderingen!” dringt hij aan terwijl hij zijn hand over de mond van zijn masker legt alsof hij deze wil beschermen. Geduldig neem ik alle informatie in me op en denk terug aan de manier hoe hij me geneukt heeft op de dansvloer eerder op deze avond. Ik besluit dat hij genoeg heeft gesproken en ik groei weer in de rol van mijn dominante zelf. Langzaam voel ik mezelf Delphine worden.

“Oké, eerste regel: vanaf nu spreek je niet meer tenzij er tegen je gesproken wordt. Je hebt ontzettend veel gepraat deze avond.” Ik uit de woorden met kracht en vol zelfvertrouwen. Met mijn hand zweef ik over de verschillende zweepjes, alsof ik de energie ervan wil voelen. “Tweede regel: je bent ten allen tijde naakt”, zeg ik, terwijl ik de langste zweep op tafel grijp. Agressief sla ik er mee op de grond en daarmee is de stilte gebroken. “Waar wacht je nog op!”, schreeuw ik. Aarzelend trekt hij zijn schoenen uit, terwijl hij zijn balans bijna verliest. Terwijl ik hem nauwkeurig bekijk, groei ik steeds meer in mijn rol. “Wat is mijn naam?”, vraag ik luid en loop langzaam in zijn richting. “Delphine, je naam is Delphine”, stamelt hij terwijl hij de laatste lage kleding verwijdert. “Mooi, derde en laatste regel: je raakt me alleen aan wanneer, waar en hoe ik je vertel dat je het moet doen”. Inmiddels heeft hij al zijn kleding uit gedaan en is alleen zijn gezicht nog bedekt door het masker.

“Spreid je benen”, eis ik en ik ga met mijn nagels over zijn torso.

Ik ben gewend aan de vormen van het masker en bewust geworden van het feit dat het een echt gezicht is. Serieus, statisch en kalm. Tijdens onze tijd samen was ik genoodzaakt om me alleen te focussen op de aanwijzingen van zijn lichaamstaal. Ik besef me dit heel goed, omdat zijn lichaam me nu een heel ander verhaal vertelt. Hij lijkt kwetsbaarder dan ooit en ik besef me dat hij me bewust de ultieme dominante rol heeft toebedeeld. Hij is onderdanig aan mij. Nadat ik mijn ogen over alle delen van zijn lichaam heb laten gaan, wijs ik heel beslist en ferm met mijn wijsvinger naar het lege X- frame. Met een nederige houding beweegt hij zich heel langzaam richting het X- frame. Hij leunt er tegen aan en heft zijn armen omhoog, wachtend tot ik zijn polsen in de boeien plaats die boven in het frame hangen. Mijn eerste gedachte is dat ik geluk heb gehad met die boeien, want ik heb echt geen idee hoe je touw zou moeten knopen. Nog niet tenminste.

Waarschijnlijk heeft mijn lichaam alle endorfine opgebruikt, want ik barst van opwinding wanneer ik de boeien om zijn polsen heen sla. Nu heeft hij de volledige controle aan mij overgegeven, klaar om gestraft te worden door Delphine. Hoe ben ik in godsnaam op deze naam gekomen, vraag ik me af. “Spreid je benen”, eis ik en ik ga met mijn nagels over zijn torso, steeds krachtiger naarmate ik naar beneden ga.  Er wordt gelijk gehoor gegeven aan mijn bevel en seconden later volgt zijn lichaam de X vorm van het frame. “Mmh, wat zal ik eens met je doen? “ , mompel ik terwijl ik naar de tafel loop om mijn nieuwe straf speeltje te pakken. Mijn ogen vallen al snel op de tepelklemmen.  Terwijl ik de kracht ervan test in de lucht, loop ik terug naar mijn slaaf. “Weet je dat mijn kont nog steeds pijn doet omdat je er zo nodig jouw grote lul in moest stoppen. Keer op keer. Ik vind dat jij je excuses moet maken”, zeg ik en ik zet de klem op zijn tepel. “Het spijt me”, gilt hij. “Wat spijt je precies?”, vraag ik hem agressief en herhaal de handeling met zijn andere tepel. “Het spijt me dat ik je in je kont geneukt heb”, jammert hij. “Niet genoeg”. Met iedere hand knijp ik hard in de klemmen. Hij houdt zijn tanden stevig op elkaar geklemd. “Ik wil precies weten waar jij je schuldig aan hebt gemaakt”. Hij gooit zijn hoofd naar achteren alsof hij meer bloed naar zijn hersenen wil laten stromen. “Het spijt me dat ik je in je kont heb geneukt waar al die mensen bij waren. Het spijt me dat ik je pijn heb gedaan. Het spijt me dat ik je onschuld heb weggenomen”, somt hij snel op. Ik draai om en wil terug lopen naar de tafel, maar als een soort reflex laat ik de zweep hard op zijn huid klappen op het moment dat hij iets wil zeggen. “Ik heb je verdomme niets gevraagd”, brul ik, terwijl ik mijn eigen verbazing om mijn automatische reactie probeer te verbergen. Als de eerste schrikreactie vervaagt haal ik weer met de zweep naar hem uit, en weer, en weer. Er worden geen safewords uitgesproken, en ik begin me steeds meer te vermaken.

Wordt vervolgd….

Ben je al bekend met Sexverhalenboard? Neem gauw een kijkje en ontdek daar ook een geweldige collectie aan Erotische sex verhalen.