In deel 4 ontdekt een jonge vrouw de wereld van BDSM en verliest definitief haar onschuld.

De wilde menigte van gemaskerde mensen wordt gepenetreerd door de diepe bas in de muziek. Alsof ze worden aangemoedigd om harder te dansen, harder te neuken, harder te stoten. Mijn onschuld is als die van Alice, naïef en compleet verdwaald in het Wonderland, om me heen kijkend, zoekend naar een weg terug naar de realiteit. Maar ik begrijp steeds beter dat er geen weg terug is. De muziek zweept weer aan en iedereen lijkt onder invloed van krankzinnigheid. Voor me kruipt een man op zijn knieën door de menigte van stampende mensen. Smachtend probeert hij iedere voet te kussen die op zijn pad komt. Het duurt niet lang voordat hij een trap in zijn gezicht krijgt, maar daar lijkt hij alleen nog maar meer opgewonden van te worden. Naast hem wordt een man geneukt door een andere man met een strap-on gebonden aan zijn hoofd, op hetzelfde ritme van de aanwezige muziek. De sissende vrouw lijkt gek te worden, ze moedigt luid het verlies van mijn onschuld aan en zorgt daarmee dat alle aandacht op ons is gericht. De muziek en de spanning blijven stijgen en ik neem een met zweet gevulde hap lucht in, waarbij ik alle uitgestoten lichaamssappen uit de lucht inhaleer. Ik proef de seks in mijn mond en mijn neus.

Als de beat in de muziek eindelijk valt verliest iedereen zich in extase en langzaam maar zeker wordt de omranding van mijn anus naar het maximum opgerekt. De nagels van mijn gemaskerde compagnon prikken in het vlees van mijn heupen, terwijl hij zijn pik steeds verder in mijn kont steekt. Mijn opent zich, maar de schreeuw klinkt intern en zelfs zonder de muziek zouden ze geen geluid maken. Mijn oogleden trillen als ik mijn ogen probeer te sluiten en mijn onschuld explodeert in duizend onherkenbare stukjes wanneer de zenuwuiteinden in me genieten van de stimulatie van zijn harde pik die langs hen wrijft.

De pijn en het plezier hebben zich met elkaar vermengd en zonder dat ik het door heb streel ik met mijn hand tussen mijn benen.

Het voelt en het lijkt wel alsof we een feestje aan het bouwen zijn in de slaapkamer van de Duivel en ik geniet van ieder moment. De onherkenbare meute geeft me vreemd genoeg een heel vertrouwd gevoel terwijl er achter steeds harder in me gestoten wordt. Als ik me concentreer kan ik horen hoe hij zijn kreunen uitstoot op het ritme van de muziek. Overal worden tubes glijmiddel rondgedeeld en ook mijn partner leegt een tube en smeert het middel over zijn handen en mijn lichaam zodat we één glad geheel zijn zonder enige frictie. Hij laat me even ontspannen terwijl hij met zij hand over mijn rug streelt en richting mijn nek gaat. Met één hand grijpt hij al mijn haar en trekt het naar zich toe, zodat ik geforceerd ben om omhoog te kijken en mijn scalp op een plezierige manier pijn doet.

Om me heen veranderen de beelden alsof ik naar een seksueel theaterstuk kijk. Voor me staat nu een man met een latex masker op en hij wrijft met een blauwe ballon tegen zijn harde pik, wat me vreemd genoeg even aan mijn jeugd doet denken, toen we altijd ballonnen over onze haren wreven om het statisch te maken. Maar de intensiteit van de anale seks brengt me al snel weer in het hier en nu. Hij heeft een klein beetje van positie gewisseld en raakt nu een plek in me waarvan ik hiervoor niet wist dat het bestond. Ieder stoot in me is weloverwogen. De pijn en het plezier hebben zich met elkaar vermengd en zonder dat ik het door heb streel ik met mijn hand tussen mijn benen. Op hetzelfde ritme masseer ik mijn harde clitoris wat helpt in de creatie van de meest heftige en intense orgasmes die ik ooit in mijn leven heb gehad.

“ Ik denk dat je gestraft moet worden voor het afpakken van mijn onschuld, denk je niet?” fluister ik in zijn oor.

Heel even vergeet ik compleet waar ik ben en ik heb een moment nodig om de bizarre omgeving in me op te nemen. Mijn interesse is gewekt door de man die liefde bedrijft met de ballon en ik zie hoe de ballon wordt bedekt met zijn sperma, een ander bijt er in en de ballon explodeert in het niets. Na getuige te zijn van het intense leven en de dood van de ballon draai ik me om en maak oogcontact met mijn compagnon.

“ Fuck, ik heb echt een drankje nodig”, schreeuw ik in zijn oor terwijl het zweet van mijn hoofd afloopt. “Jij, jij bent echt een bijzondere dame”, zegt hij en hij knijpt in mijn wang alsof ik een klein meisje ben, net alsof er nog enige onschuld in me over was. Hand in hand lopen we door de mensenmassa heen door de grote metalen deur die voor ons geopend wordt. Direct worden mijn tepels hard van het temperatuurverschil en ik krijg overal kippenvel over mijn naakte lichaam. Alles wat er net is gebeurd in de andere ruimte voelt als een bizarre droom als we weer aangekleed zijn. Een paar lange gangen verder en we zijn weer in de huiskamer waar we een glas champagne krijgen aangeboden dat ik direct achterover sla. “ Kijk jou eens”, zegt hij terwijl ik de champagne weg klok. Ik zet het lege glas neer en stap sensueel op hem af. “ Ik denk dat je gestraft moet worden voor het afpakken van mijn onschuld, denk je niet?” fluister ik in zijn oor.

“ Inderdaad. Ik verdien het om ernstig gestraft te worden voor de onschuld die ik je heb afgenomen”, zegt hij onderdanig.

Mijn hand grijpt zijn paarse das zodra hij zijn zin heeft afgemaakt en ik trek hem mee naar een gang die in nog niet eerder had ontdekt en welke leidt naar verschillende kamers. Eén van de kamers moet zijn uitgerust met het juiste gereedschap voor het straffen. We komen een vrouw tegen met een wit masker afgezet met witte veren, haar prachtige lichaam komt me bekend voor. Maar alle lichamen lijken op elkaar. Met een snelle beweging grijp ik een glas en sla het nog sneller achterover dan de vorige keer. “Jij niet klootzak” , snauw ik hem toe als mijn gezelschap ook naar een glas reikt. Mijn woede en zelfvertrouwen lijkt ons allebei op te winden en ik trek nog harder aan zijn stropdas, zodat hij zijn nek moet meebewegen om de pijn tegen te gaan. Ik stop direct met lopen als mijn oog op een lege kamer valt gevuld met vreemd middeleeuwse houten meubilair en verschillende martelwerktuigen. De bakstenen muur met vier fakkels er aan bevestigd als enige lichtbron geeft het de sfeer van een ouderwetse martelkamer. “ Kijk hier eens! Dit is een goede plek om je te straffen”, zeg ik terwijl ik hem hard de kamer in duw. Hij loopt gehoorzaam naar het midden van de ruimte waar een houten frame staat met een groot kruis er op. Hij observeert het martelwerktuig en kijkt me aan. “ Ik denk dat we een safe-word nodig hebben” , zegt hij met een glans in zijn ogen terwijl ik de deur achter me sluit.

Wordt vervolgd….